طبیعت در رستاخیز بهار به آدمی درس های بسیاری می آموزد. یکی از بهترین درس هایی که درآیات متعددی از قرآن بدان اشاره شده، درس رستاخیز و معاد جسمانی انسان هاست. قرآن با اشاره به باران های بهاری که انواع گوناگون و زیبایی از گیاهان را از دل خاک بیرون می آورد به بیرون آمدن انسان ها از درون گورها اشاره می کند و می گوید زمانی که بادها در صور اسرافیل دمیده شده و باران رحمت الهی بر جهان بارید و دوباره پس از فرآیندی زمین و آسمانی با زمانی دیگر پدید آمد آدمی از میان آن همه هیچ بیرون می آید و چشم به هستی دیگری می گشاید که از آن به رستاخیز یاد می کند.
آن روز است که هر کسی چون دانه هایی ریز تک سلولی به هم پیوسته می شود و از خاک عناصر استخوانی او پدید و بر آن گوشت می روید و جان در تن خاکی آخرتی اش دمیده می شود و آن گاه است که آدمی در برابر عظمت خداوند می ایستد تا مخالفان و دشمنان کمال در برابر عظمت جلال و واحدیت جباریت او بیاستند و مومنان در لقای دیدار آن هم چون نظاره گران به بوستان و گلستان جمال کبریایی او بنگرند و از صوت داوودی بهشتان مدهوش و مجذوب شوند.
.GIF)
